جمال و کمال

باسمه تعالی

برداشتهایی از  اشعار مولانا

جمال و کمال

عزت و بزرگی انسان به ادب و کمال اوست، نه در چهره و جمال او.چه بسا کسانی که زیبا صورت هستند ولی با همنشینی با وی متوجه درونی پر از کینه و حسادت و بخل می گردی بطوریکه دیگر زیبایی چهره او را فراموش می کنی.لذا اصل صیرت است و نه صورت.اگر چه زیبایی در جای خود ارزشمند است.
      وقتی به کسی می خواهند صفت بدی را به کسی بدهند، گویند مانند سگ می مانی.اما در دل سگ اصحاب کهف ، نور الهی تابید و جایگاهی رفیع پیدا کرد.لذا نمی توان افراد را تنها با ظاهری زیبا قضاوت نمود.شما وقتی می خواهید یک شخص دانشمند را توصیف کنید از فضایل اخلاقی و علمی و آثار او صحبت می کنید.هرگز از صفات ظاهری سخنی به میان نمی آوری.قیمت افراد به حقیقت و درون آنهاست و نه در ظاهر آنها.
     جان انسان از لا مکان آمده است و در بدن انسان دمیده شده است.آنقدر رفیع و بزرگ است ، که بجز انسان، در عالم مادی امکان تجلی ندارد.

زیبا یی ما ، به صورت و چشم که نیست
 جراحی عضو، در پی رسم که نیست
 زیبایی ما به پاکی روح و دل است
پر کردن ذهن ، از  شک و  خشم که نیست

دکتر علی رجالی