غزل مشترک خاندان پیامبر اسلام ( ابوطالب)

باسمه تعالی
خاندان پیامبر اسلام
ابوطالب
غزل۵

می کند هجرت پیمبر، بهر تبلیغ و شعار
نیست دیگر مونس و هم یاوری در آن دیار

حامی احمد بود در طول عمر خود عمو
از بزرگان بنی هاشم بود، او خوش تبار

چون ابوطالب سدی محکم بود بر کافران
در حیاتش نیست احمد را اذیت آشکار

بعد فوت جد احمد، او بود قیم نبی
سرپرستی می کند وی را، از بین صغار

چون ندیده او پدر را،در حیات و زندگی
می رود هم مادرش ، یکه بماند گل عذار

ساقی مکه بود او حاجیان را مدتی
او پذیرای خلایق بود، از بهر مطار

او ادیب است و بود مولا علی را سر پرست
اهل شعر است و قصیده، مسلمین را افتخار

الگوی زهد است مولا، صاحب علم لدن
داد احمد با علی را او صلابت ، اقتدار

میثمی هم می سراید این غزل را بر عموم
تا شود تبیین صفاتی را ز صدها و هزار

او مسلمان شد رجالی، آگه از ادیان غیر
در خصوص آخرین پیغمبران روزگار

سروده شده توسط
علی رجالی و مهدی میثمی