قصیده مشترک دنیا

باسمه تعالی
چلچراغ
قصیده, ۱۳
تکیه بر دنیا

مکن تکیه بر عقل تنها بشر
شود موجب کبر و اندوه و شر

اگرعقل تنها شود رهنما
نبینی تو حق را ورای بصر

چه تدبیر ها می کنی در امور
نهایت دچار خطایی دگر

چو اجرا شود،طرح و برنامه ات
ببینی نقایص، شود جلوه گر

دلیلش بود نقص عقل و خرد
بود شخص کامل، قوی و قدر

پیمبر بود عقل و آن هادی است
شوی چیره بر مشکلات و خطر

هدایت کند این جهان را ولی
به اذن خدا می شود هر ظفر

شود موجب خسر هر آدمی
هر آن کس کند تکیه برمال و زر

به مقصد رسد هر که دارد خدا
هدایت کند خلق را در سفر

مکن تکیه برمنصب و قدرتت
اگر می توانی ز آن کن حذر

نکرده وفا بر کسی تا کنون
بود سخت این امتحان بر بشر

شوی خوار گر تکیه بر آن کنی
که  باشد فریبنده و پر خطر

چو تقوا نباشد مرو سوی آن
در این فتنه تقوا بباشد سپر

اگر خدمت خلق و مردم کنی
جزایش بهشت است و بینی ثمر

اگر کار کردن برای خداست
خدا می دهد اجر و پاداش و زر

چو باشی به دنبال کسب مقام
ندارد بجز زحمت و درد سر

هر آنکس فریبد تو را با حیل
نشاید که نامید کارش هنر

علی گفت بر خصم خود این سخن
فریبندگی نیست بر ما ظفر

تو در کسب دنیا ، بکن خود تلاش
مکن تکیه بر دیگران ای پسر

بپرداز حق یتیم و ضعیف
ادا کن به دنیا و با خود نبر

زمانی که کودک و کوچک بدی
بدون کمک، کی تو گشتی قدر

بود وقف تو روز و شب مادرت
همه جان، نلرزان دلش، شه پسر

هر آنکس شود غرق دنیا بدان
نباشد دگر نام و فخر و اثر

بدان عمر ما اندک است و قلیل
نیابی گران تر ز عمرت بشر

بود عمر ما پر بها و گران 
ببر بهره ها و مده آن هدر

مکن تکیه بر خویش و امیال خود
که شیطان دون، می نماید خطر

هدایت کند با کلامش خدا
نجویی کتابی به از آن گهر

کند بیمه ما را در این روزگار
بدان دین و ایمان نیاز بشر

مشو میثمی غره در این جهان
نکرده وفا بر کس و هر نفر

خدایا ندارم بجز تو کسی
رجالی اسیر دل است و بصر

سروده شده توسط
علی رجالی و مهدی میثمی